Lakin bazen umudumu yitiriyorum sevgili. Bir çocuk ağıtı duyuyorum örselenmiş tarafımda. Kırık cam parçacıklarına benzeyen hülyalarımı süpürüyorum elimin tersiyle. Soruyorum kendime “Aynı şehirde yaşarken...
Seviyorum geçmişimi, seni
Sen olunca fikrimde
Sakin geliyor kalabalıklar
Issız gecelerde seni hayal ettiğim gökyüzü
Gündüzleri kır çiçekleri, papatyalar topluyorum sana,
Tel tel saçlarına.
Sen olunca hayatımda
Geceleri gizlenen yıldızlar, gündüzleri gözlerimi kamaştırır
O an gözlerin geliyor aklıma
Gülüşünü, bakışını sevdiğim
Ben, ben oluyorum aslında
Sen olunca.
Atilla Tunçer
Author Erik Ağacı Öykü
İlgili İçerikler
KIRILDIĞIM YERDEN BÜYÜDÜM Öykü yazmak, tabii okumak da, kendine, insana yaklaşmaktır… Sayın Fatma Türkdoğan’ın zengin dili, incelikli anlatımı ile şekillenen öyküleri genel itibariyle...
