Lakin bazen umudumu yitiriyorum sevgili. Bir çocuk ağıtı duyuyorum örselenmiş tarafımda. Kırık cam parçacıklarına benzeyen hülyalarımı süpürüyorum elimin tersiyle. Soruyorum kendime “Aynı şehirde yaşarken...
-Dünya büyülü bir yer anne
-Sen hayallerinde koşmaya devam et yavrum!
-Hayat kemikli bir iskelet anne
-Yaşarken ölmemeye dikkat et yavrum!
-Gözümde aklımın ipuçları, cevabı buldum anne
-Sen sükûnette karar kılmaya devam et yavrum!
-Kurtlar sofrasına beni bırakıp gitme anne
-Çözüm de gözüm de sende yavrum!
-Çile kapısı biter mi anne?
-Sayılı gün gelir geçer yavrum!
-Öyleyse git… Yıldızlara git… Buluşmak olsun son durağımız.
Gökten indirdiğimiz şafağı yırtacaktır ışık.
Git…
Her giden bir arayan bırakır ardından
Yıpratma bakışlarını
Çarpmasın sahipsiz kalbin boşlukta
Git anne!
Ardına bile bakmadan git!
Meltem Faslı
Author Erik Ağacı Öykü
İlgili İçerikler
KIRILDIĞIM YERDEN BÜYÜDÜM Öykü yazmak, tabii okumak da, kendine, insana yaklaşmaktır… Sayın Fatma Türkdoğan’ın zengin dili, incelikli anlatımı ile şekillenen öyküleri genel itibariyle...
