gönülden ne katarlar geçer yükü hasret dolar da gider ne çok çile meşakkat çeker bir son durağa ulaşsam der ağır ağır ilerler rayda demir...
Etiket: Tren
Başlarken ıssız boşluk Her yer toz duman Hayatın başlangıcı Kurulan ilk istasyon Gürültülü kalabalıklar vurdum duymaz Oynaşır çocuklar şen şakrak Canlanır o anda bu...
Bardakta içilmeyi bekleyen çay Bir kedi sevilmek isteyen Bir kitap okunması gereken Geç kalınmışlarla dolu hayat Yetişememekle, koşturmayla Kırık dökük bir yalnızlık Bir kapı...
Yol uzar, zaman kısalır, gönül daralır Ömrün biter sanırsın Seslen bakalım tanıdığa tanımadığına Ah keşkeler bittikçe başlar keşkeler Kiminde hak arar kiminde haklanırsın Yanına...
1968 yılının haziran ortalarıydı. Sabahın saat yedisinde görevini devralan Cavit Bey, ilk iş olarak çardaklı kulübenin arkasındaki kömürlüğe koyduğu teneke süzgüyü alıp suyla doldurdu....
Onu yıpratan yıllardan arta kalan bir avuç hasretten ibaretti. Özlem duygusu kahverengi gözlerinin esir almış, hüzünle uzakları seyrediyordu. Beyaz saçları giydiği kırmızı eşarbının...
Ah çektirir, hasret kokar Buram buram tüter çocukluğun Küçüktür yüreğin Yine de sığmazsın kocaman odalara Bir karyolanın altından geçer koca tren Bazen uzaylılar...