Hayat bir yoldur, anladım Bazen ayaklarım yoruldu Bazen yüreğim! Güz geldi ömrüme Yaprakları soldu tutkumun Kararsız uçuşuyor anılarım! Tadı kaçtı hayatımın Şafak sökmüyor artık Sığınacak yeri yok ruhumun! Tek dostummuş gibi Dört mevsim, gece gündüz Ölümü bekliyorum! Yüreğimi harlayan kim? Hızır İrfan Önder