tükendi nesli asil atların gökçe kartallar bulutlara alp kurtlar efsanelere ben sana karıştım cânâ nûr, kimseden, kimse’nden sayılmıyorum bu çağda artık söylenmeyeni sayıklıyor, günahlarımdan taşlarla ayıklanıyorum o kıymetli taşlarını bir bir dağıttın ya ağyare bu hiç kimsen’e atılacak verda gönlünde kaldı mı cânâ nûr, zalımlığına yoktu diyecek bırakmadın ki yağmurlarında ıslanayım ne yetişebilirdi deliliğime zannettin ..
Read More…