Çocuklar, son günlerde eskisi gibi gelip gitmez oldular. “Osman’ım, Halil’im, Zeynep’im, Ayşe’m, Güldane’m…” Şalvarın anını* kaldırdı ve uçkuruna soktu. “Öyle özledim ki sizleri… “ Bu kez çocukların yerini torunları almaya başladı, “Uğur’um, Betül’üm, Eylül’üm…” Geçen gün Osman bir telefon almış, “Bununla istediğin kişiyi ararsın ana.” demişti. Belli, kendisine bir “mağana*” bulmuştu oğlan. Sorup soracağı ..
Read More…