Gözleriniz yanınca yiyeceğiz aşımızı Sağ dururken bizler Ayaklarımızı kollayacağız Diken üstünde Usturlap in altında Hissedeceğiz ömrümüzü Kementle gezeceğiz Firari kentlerimizin İçinde Depreşince hayallerimiz Dağdağasını kuruttuğu zaman gönüller El ele tutuşunca serkeşler Yola çıkacağız Kerametimizi oluşumuzdan ibaret Sanıncaya kadar Dinelecek yer aramayacağız Var olduğumuz kayrasını Gözlerimizdeki yaşlara yar Eyleyene dek Kursağımızdan Hiç bir karganın lokmasını ..
Read More…