Gece, gündüze kucak açmazdan evvel karalar bağlarken gündüzü de yerle bir etti, etti de geçti. Gök kubbenin gürlek naraları, şehrin boşluklarında inledi. Savrulurken binalar yeryüzüne, kefenleri çoktan düşürmüştü karasın kara geceye. Toprak yutarken topyekûn insanlığı, tabutlar acımasızca ağzını açıverdi. Sarmalıyordu kara kış çevreyi, termometreler eksi onları gösteriyordu. Beşik gibiydi yeryüzü. Derin çalkantılar, uzun süren titreyiş ..
Read More…