Yangın yeri bu dünya dumanı tüten saray Hani dağ başındaki azade çınar Hani su kenarına inen gazel Bir kervan ki göçtü gitti çölümüzden habersiz Gri tepeler şimdi ağıtlarımıza mahpus Gözleri yaşmaklı avuç içleri mühürsüz Usul yürür ufacık durur dal ucunda arı kuşları Cismi yok kadınlar geçer anılarımdan Sessiz sakin ağlamaklı El ayak çekilmiş meclislerin birinden ..
Read More…