KUDÜS ah sahipsiz şehir ey şanlı Kudüs zalim siyasete ricaline süs şimdi kimsesizsin kalbin bize küs yüreğinden taşar yetim hıçkırık manzara karanlık ümitler...
Sıkılmaktan elim şişmiş,
Tırnağım avcumu delmiş,
Parmaklarım kenetlenmiş,
Gelin, açın yumruğumu!
Ne gidip yatabilirim,
Ne kalem tutabilirim,
Ne bir taş atabilirim
Gelin, açın yumruğumu!
Yıkıldı yaptığım duvar…
İyi ki var bu yavrular,
Sordular: “Avcunda ne var?!..”
Gelelim, açalım yumruğunu?!..
***
Ne var Allah’tan yukarı?
Ne var mezardan aşağı?
Çektiğim oftan yukarı?
Bildiğim sırdan aşağı?
Neden günün gündüzünde
Kuşlar şaşar gökyüzünde?
Gözyaşları kuşgözünden
Dökülür tek tek aşağı.
Deme, biz ki kuz değiliz,
Allah’a tanış değiliz…
Ruhum, kalk, toplan gideriz,
Sen yukarı, ben aşağı…
Ramiz Rövşen