Denizin göklere, yağmurun gözlerime değdiği vakit, İçimdeki kıvılcımı dindiren Engin bulutlarda kalırdı hep gözüm. Çünkü ben dizlerimin üstünde, Kâğıda çizilmiş ufuklarda Gördüm uzak ülkeleri, Teslim olduğum hayatta, Yüreğime gömdüğüm Kırmızı ayak sesleriyle tanıdım, Direnmenin sesini. Gözlerdeki çizgilerden öğrendim Ayağa kalkıp yürümeyi Ve takip ettim yorgunluğun yılmayan izlerini Ama dönüp dönüp su verdim Ardımda bıraktığım sonsuzluk ..
Read More…