Kızıl saçlı kadın masaya bıraktı hazanları Gün gülümserken sevda sözleri ağırdı Çiçek renkli gülüşlerden ödünç aldı yalnızlığı Gitarıyla serin saatlerden melodiler çaldı Gezindi sonra çıplak derinliklerde Düne ait olan anlarda Kızıl saçlı kadın Çarpı bacaklı adamları sevdi Neyi yitirse dönüyordu yine kendine Alışıktı ezelden pas renkli yalnızlığa melodiler söylemeye Dokunuyordu uçarı maviliğe Çilli serçelerden ..
Read More…