KUDÜS

ah sahipsiz şehir ey şanlı Kudüs

zalim siyasete ricaline süs

şimdi kimsesizsin kalbin bize küs

yüreğinden taşar yetim hıçkırık

 

manzara karanlık ümitler sönük

hasımların kavi yârenin çürük

avucun semaya Rabbine dönük

düşüncen bulanık fikrin dağınık

 

duygusuz vicdanlar sağır kulaklar

âleme duyurmaz acem ulaklar

dua okumakta öksüz dudaklar

ifade samimi manası açık

 

hamaset elinde oyuncak oldun

üç semavi dine hep kucak oldun

yerle gök arası salıncak oldun

toprağın bereket dilin barışık

 

kadim tarihinde hüzün gezmekte

gücü yeten herkes seni ezmekte

kimi var ki malı mülkü dizmekte

huzurun göç olmuş için karışık

 

kutlu mihmandarın hedef vermekte

geride kalanı her an görmekte

taşına toprağına can sermekte

çıfıtta cesaret müslim pısırık

 

gönül dinlenirdi Zeytin Dağı’nda

kutsi mekanlar solunda sağında

nice hatırası var sandığında

gündüzü aydınlık gecesi ışık

Faik Kumru