Orta Asya’dan kalma Göçebedir yalnızlığım Gök tanrının elleri uzamaz Gözlerim her zaman gökyüzünde Esmer bir bulutu arar Zincire vurulmuş duygularımdan Ruhuma temas eden bir anı Parçalara ayırarak yitirdim Aksi karanlık kaldı suda nergisin Tanrı dağlarında Kayalardan yontulmuş gül yapraklarına Duman bakışlı rüzgârlar ektim Davullar çaldırdım Ulaşmak için tanrıya Tohumdan köprüler kurdum Kendimi eski bir bozkırdan ..
Read More…