Hiçbir yere tutunamayan sesinizdeAkıp gitti yine öfkenizMenekşeler tutarken köşe başlarınıGüneş sırmalı şalını toplamaya başlıyor yavaştanVe her şey sil baştanLille’de de aynıydı bu vakitler bulutların küskünlüğüVe siz yine yanlış yerlerinden tutupGeçmişi geleceğe perçinlemekle meşguldünüzNezaketini bırakmıştı akşamüstüÜstelik caddeler, sokaklar da size uymuştuBilmiyordu hiç kimse ne yükleniyordu limandanVe ne yüklediğini yaşadığı andanOysa ne kadar uğraşsak beceremezdik güller gibiağlamayıVe ..
Read More…