ayağı ıradı sanki ölümün elleri çözülemedi bir türlü tanır mıydı baharı, öte geçenin renkleri? dilinde acelesiz dilinde sessizlikler altında koyu bi türkü fersahı mühürlü mevsimdi, iklimdi, ömürdü ‘vakitsiz’ deyip çıktılar işin içinden ayağı ıradı sanki ölümün saçları uzadı… uzadıkça var ki söyleyecek biri mutlaka sancılı sancılı sormada kimseden pervasız ihtiyaç; kim kurtaracak rapunzel’i! Halis tamkoç