-1- Mahcup bir güfte asılı fecre Deniz kayalıklara vuruyor kendini Aşüfte gül soyunuyor dikenlerinden Hatıraları kemiriyor zaman Birazdan kader denen gardiyan Tutup kulaklarımdan beni Peşkeş çekecek hayata -2- Teselliler uyuşturmuyor neşter yaralarını Gülüşmeler sönümleniyor zamanın sinesinde Çığlık çığlığa bir sessizlik İsyan vakti lâkin Beynin gri hücreleri bile yasaklı Kendi yankısında boğuluyor hayat -3- Dudaklarım ..
Read More…