ZATEN DÜNYA DA DÖNER

Zamanın değirmeninde taş eridi, kum oldu,

Tarihe attığımız döndü, lazım oldu.

Dünün gerçeği bugün ters yorum oldu,

Niye de ki olmasın, zaten dünya da döner…

Çok avlaklar içinde çok avları avladım,

Aşıp taşan arzumu ben artık cilovladım^[1].

Ben babamı geçtim, geçer beni evladım,

Bu hep böyle olmalı, zaten dünya da döner…

Dün doğru bildiğimi bugün yanlış sanırım.

Bazen olur, kendim kendimde kaybolurum.

Her yıl yeni arzu için dönerim, dolanırım

Niye de dönmeyeyim zaten dünya da döner…

Çok eğilen gördüm, eğilemeyecek başları.

Sular duruldu, gördük dibindeki taşları

Adresini değişti daha dünün alkışları;

Niye de değişmesin, zaten dünya da döner…

Nasıl döner bu devran, nasıl döner bu gidiş,

Köpeklere bakıp tavşanlar da gülermiş.

Dünya kurulalı beri her şey değişilirmiş,

Değişmesin ne yapsın, zaten dünya da döner…

Ebedî dünyada ben ebedî sanmadım,

Bir ateşe tutuştum, bin ateşe yanmadım,

Putlar geldi ve gitti, birine inanmadım.

Neden inanayım ki zaten dünya da döner…

Döndükçe bu dünya, yok da dönüp var olur,

Kuruyan pınarlardan sular yine car olur.

Bu dünyanın iyisi de kötüsü de tekrar olur,

Neden tekrar olmasın? Zaten dünya da döner…

Bin bin yıllar bu dünya böyle dönüp dursa da,

Bir yuvanın bülbülü bin budağa konsa da,

Aylar, yıllar, mevsimler birbirini dansa^[1] da,

Değişmezdir akidem, çok da dünya da döner…

Ne kadar isterse, bin o kadar durup döne,

Karşıma kâh şer çıka, kâh iyilik yuvarlana.

Çarkı felek isterse bin kez ters dolana,

Akidemi hiç kime değişemem ben yine.

****

Akıl başka, yürek başka

Birbirine benzese de,

Yel başkadır, külek başka^[1]

Kokusu hoş, rengi de hoş

Gül başkadır, çiçek başka.

Her diki yokuş sanma, gel,

Her meyi meyhoş^[2] sanma, gel.

Her uçanı kuş sanma, gel

Kuş başkadır, böcek başka.

Her derdine ortak benim,

Her acıyı ten bölenim,

Sen çekensin, ben gelenim

Gemi başka, yedek başka.

Hakkın yolu – kendi yolum,

Eğilmeyen doğru yolum,

Hayırla şer – sağ kolumdur

Şeytan başka, melek başka.

Bir dileğe ben aşılandım,

Kâh kazandım, yağmalandım,

Ömrüm boyu parçalandım

Akıl başka, yürek başka.

Dilek oldu benim adım,

Çözülüverdi kol – kanadım

Yetmedi sabrım, inadım

Emel başka, dilek başka.

Bahtiyar Vahapzade