ÜTOPYA

Mutluluktan kaynaklı gözyaşları vardı artık

Bebekler öldürülmüyordu

Sömürülen tüm zenginlikler iade edilmişti ülkelerine

Afrika’da açlıktan ölmüyordu insanlar

Anneler bu kadar güzel gülmemişti

Kimyasal reaktörlerin fişi çekilmişti

Burnu büyük baronların patlamıştı o hırs dolu balonları

Toplu ölümlerden sorumlu o gaddar insan müsveddeleri ıssız bir adaya sürülmüştü

Buzulları eriten tüm faaliyetler sona ermişti

Yüksek grostonlu gemiler petrol ve silah taşımıyordu

Tapınakların ve sarayların altın sütunları devrilmişti birer birer

Sessizliğe alınmıştı dünya

Çocuk ve kuş sesleri süslüyordu

Güzel çiçekler büyüyordu suyun üstünde bile

O içi bomboş felsefi akımlar

O yakı ve yıkım kokan anlaşmaların maddeleri yok hükmündeydi

Dünyayı eşsiz bir mutluluk sarmıştı

Endişeler, korkular, çekinceler terk etmişti kalpleri

Dünya bir yerden yönetilmiyordu

Dünyayı yöneten, dünyayı adaletli paylaşan insanlardı

Kaos sözlüklerde geçen bir kavramdı sadece

Neydi o paranın ve hırsın oyuncağı olmuş sözde uygar köleler

Neydi o ağzı küf kokan sözde barış elçileri

Neydi o sözde insanlığın faydası için kurulan tasmalı örgütler

Neydi o merhametsiz korkak kodamanlar

Temelsiz ve direksizdi ziftten kara fikirleriniz, zifiri düşleriniz

Bu güzel dünyaya artık ilişemeyeceksiniz

Muhammed Balaban