Bir çocuk ölünce Kaybolur kuşların sesi Kimse bilemez Sevinç neydi? Bir çocuk ölünce Büyümez oyuncakları Dilsizdir artık Evin her köşesi Bir çocuk ölünce Unutup uyanır Ağlar odalarda Bir daha gülemez annesi… Şener Beyter
Ah… Şu kahrolası öksürük! Gecelerdir bırakmıyordu yakasını. Ona günlerdir söyleyemedikleri boğazına yapışmış, öksürük olup işkence ediyordu ona. -Döneceğim ben sana, diyen kısacık mesajdan sonra anlamıştı. Öylesine acıydı ki. Telefonun suskunluğu sessiz bir küfürdü sanki. Ah bu acıtan sessizlik… Tıpkı bahçesindeki o dut ağacı gibiydi öksürüğü. Ne inatçı ağaçtı o öyle. Öksürüğünden bin beterdi. ..
Read More…
Yeryüzünün gökyüzüne eş olduğu bir dönemde, karanlığın gündüze egemenlik kurduğu zamanlarda yaşayan aidiyeti bilmeden sahipliği isteyen ve her şeyi almak olarak gören bir ruh vardır. Bu ruh karanlıklara örtülü kalbini saklamak için tüm güzellik tanrıçalarından yardım alıp bedenini aydınlıkla süslemiştir. Tüm vücudu ışık parıltılarıyla, mumlarla ve ihtişamla örülüdür. Kendine kar tanesi demektedir bu ruhsuz ruh. ..
Read More…
İstanbul’da oturuyorduk. Babamın Eminönü Postanesinde memur olması dolayısı ile ailece oraya yerleşmiştik. Zaman zaman anneannem de bir aylığına yanımıza geliyordu. Biz de şubat tatillerinde Adana’ya gidiyorduk. Babam çalıştığı için bizimle gelemiyordu. Babam, Varan otobüs firmasından aynı hizadan dört kişilik yer alıyordu. Böylece annem biz evlatlarını kontrol altında tutabiliyordu. En büyüğümüz ablamdı, ilkokul ikinci ..
Read More…
Kuşku: Gecenin tütsüsüdür Giyindim kuytunun hırkasını El değmemiş yerlerim uykuda Geceye kapandım, nergis süzgündü ve biraz ölüm oyuklarda İzimi aradım: Hangi falın görüntüsüydüm Göğü yuyan Karanlığı yutkunan bu rüzgâr çığlığımmış Ümüğümü kaç kez duruladıysam Belleğim beni hep gecede ele verdi Gecenin millerinden geçerken Söküldü örgüsü sözcüklerin Serpildim eştiğim kuşkuya Kazıdım belleğimi, işte gece Uğultularla sıvanmak ..
Read More…
Günahkâr bir kalbin isyankâr sokağında, Sır gibi dilime düştü gözlerin. Sanki bir umut idi bu son durakta, Gel der gibi yüzüme baktı gözlerin. Ebabiller inmiş bu gece gökyüzünden; Yuvasız bir kuş konar, kenarına bir nehrin. Ruhumun karanlığı yansırken pencereden, Nur gibi gözüme baktı gözlerin. Sırrımı işittiler şu karanlık gölgeler, Talihimi hicrana dönüştürdüler benim. ‘Keşke’ler sardı beni, yüreğim âh sendeler;Âhıma kulak verip bana geldi ..
Read More…
(Tabanca sesiyle uyandığında gece yarısıydı. Tek el silah sesi duymuş, korku ile anne ve babasının yattığı odaya koşmuştu. Kırmızı gece lambasının loş aydınlığında babası yatağın başında elinde tabanca ile duruyordu. Göz göze gelmişlerdi. Babası sakin bir sesle “Rüyamda annen beni aldatıyordu. Aldatmaya gelemem. Rüyada da olsa karımın aldatması ölüm fermanıdır.” deyip, tabancayı şakağına dayayıp ..
Read More…
İzafiyet teorisi Ve Yaşamın öz kütlesi Kaldırma kuvveti kadarınca Acıların merkezinde Kutuplaşan sade umut Her haliyle hayal Dünya sade Yerçekimi karanfil değil Parçalandıkça yürekler Değişen gerçeklik Esasında bir bakış Kuantum mekaniği Aynalar gibi duygular Bütün yaşanmışlıklar ekseninde ..
Read More…
Kahraman anlatıcım yine radyoda en güzel parçalarını benim için çalıyor. İçim içime sığmıyor; kuş oluyor uçuyorum sanki. Bulutların üstünde koşuyorum müzik notalarına basa basa. Bir düş mü yoksa çocukluğumun türküsü mü ayırdına varamıyorum. Ege türkülerini sevdiren babamın sarhoş halleri aklımın ucuna takılıp kalıyor. Ayaklarımı ritme uyduruveriyor. Kollarımı açıyorum kartalın kanatlarını açması gibi. Babam kadar heybetli ..
Read More…