KÖHNE CADDELER Bu defaki durak kimsesiz Köhne bu cadde ve çok sessiz. Karanlık, yolun sonuydu. Bahsettiğim korku buydu. Âti’deki bu bilinmezlik… Asla olmayacak...
AFFETMEK…
Affetmek iki yanı keskin ince bir jilettir
Ya seni keser
Ya kızdığını
Affet çünkü en çok sana yarar bu
Hem kendini kurtar
Hem de yaşamını…
Adil Başoğul