Lakin bazen umudumu yitiriyorum sevgili. Bir çocuk ağıtı duyuyorum örselenmiş tarafımda. Kırık cam parçacıklarına benzeyen hülyalarımı süpürüyorum elimin tersiyle. Soruyorum kendime “Aynı şehirde yaşarken...
KELİMELER GETİRDİM UNUTMAYA
Doğum sırasından parçalı sesim
Benimle mi yaşayacak ölene dek?
İçim, sessizliği anlatılmamış bir göl ülkesi
Kuraklığı yüksek perdeden sözler,
Birikiyor kıyılarımda çarpan tenlerin
Savrulmuş yapraklarından
Yarısı kopmuş teldir gönlüm
İnsanlar düşer azar azar
Soğuk içerilere kadar
Kırılmış hüzün kilitleri öylece ortada
Besteler geceyi yaralamak için
Acının ahengi bozulmasın diye
Kelimeler getirdim unutmaya
Uyusam belki dinlenir dünya
Rıdvan Yıldız