UZUN BİR ZAMAN ATLAMASINDAN SONRA Yirmi beş yıl önce yazdığım bir şiir düştü aklıma Yosun yeşili gözlerinde ışıltılar eksilmesin demiştim Senin için, öyle ya...
gitme
bir mültecidir yalnızlık
kaldırımlarda izi kalır yurtsuzluğunun
yüzünün hüznü yansır varoş sokaklarına
onlar ki herkesin terk ettiği sevgisizlerdir
gitme
vedayı hangi özleyene sevdirebilirsin
gün sayan her bekleyiş
penceremde buğulanan matemindir
bütün yalnızlıkları şehirlere katmalıyım
sözlerimde kırılırken sesim
bir cam kesiği dudaklarım
kan olup sıçrıyorsun yüzüme
gitme
sığınmasız canımsın
“bir can iki sayılamaz”
bunu sende anlamalısın
Heybet Akdoğan
Author Erik Ağacı Öykü
İlgili İçerikler
EYLEMSİZLİK KARARI Nedamet dolu mahzeni kalbimin bitimsiz bir yangındır şimdi dilimin kıyılarını kavurur o günahkar sözcükler kırdım eylemsizlik kararını yazan kalemi bu ömrü...
GURURLU VE MAHZUN… Ah benim gururlu ve kimsesiz yurdum Biz seninle çocuk sevinçleri toplardık Gelinciklerin çiğ damlalarında koşardık Askerden gelen babaların müjdesi vardı...