SEVDA TÜRKÜSÜ her karış toprağında ne çok gözyaşı ne çok kan kokusu nice kadim aşkın anısı nice çile çiçeğinin gölgesi ey bahtı kara Anadolu...
gitme
bir mültecidir yalnızlık
kaldırımlarda izi kalır yurtsuzluğunun
yüzünün hüznü yansır varoş sokaklarına
onlar ki herkesin terk ettiği sevgisizlerdir
gitme
vedayı hangi özleyene sevdirebilirsin
gün sayan her bekleyiş
penceremde buğulanan matemindir
bütün yalnızlıkları şehirlere katmalıyım
sözlerimde kırılırken sesim
bir cam kesiği dudaklarım
kan olup sıçrıyorsun yüzüme
gitme
sığınmasız canımsın
“bir can iki sayılamaz”
bunu sende anlamalısın
Heybet Akdoğan