UZUN BİR ZAMAN ATLAMASINDAN SONRA Yirmi beş yıl önce yazdığım bir şiir düştü aklıma Yosun yeşili gözlerinde ışıltılar eksilmesin demiştim Senin için, öyle ya...
gönülden ne katarlar geçer
yükü hasret dolar da gider
ne çok çile meşakkat çeker
bir son durağa ulaşsam der
ağır ağır ilerler rayda
demir yükle gerilir yayda
belki yolu bitmez bin ayda
yükü hafiflemez ne fayda
uzun boyunca kara katar
menzile eremez yol kaçar
bazen gül bazen diken atar
her durak ayrı yara açar
ah gönle çöken kara katar
küheylan gibi şaha kalkar
dermanı biter hara yatar
sarhoş misali nara atar
bu yolda ömür gün gün düşer
gönlün payına hüzün düşer
son nefesle paye ün düşer
ruh uçar beden süzgün düşer
belki bahar gelir güz biter
gün kararırsa gündüz biter
yokuşa denk gelir düz biter
ömür hatim bulur cüz biter
ununu elekle eleyip
başını toprakla beleyip
kalanlara hoşça kal deyip
gitmek edeptir kalmak ayıp
Faik Kumru
Author Erik Ağacı Öykü
İlgili İçerikler
EYLEMSİZLİK KARARI Nedamet dolu mahzeni kalbimin bitimsiz bir yangındır şimdi dilimin kıyılarını kavurur o günahkar sözcükler kırdım eylemsizlik kararını yazan kalemi bu ömrü...
GURURLU VE MAHZUN… Ah benim gururlu ve kimsesiz yurdum Biz seninle çocuk sevinçleri toplardık Gelinciklerin çiğ damlalarında koşardık Askerden gelen babaların müjdesi vardı...