TUZ AĞACI kırık vazonun ışığı vuruyor, tenine mevsim kışa hazırlanıyor yaprakları dökük ağaçların geceleri uyumak için susuyorum hep bakışlarımı kesiyor kuş sesleri ve...
Ruhun Üzerinde
Peygamber yetimliği bu…
öyle öğütücü öyle aşkın
gün doğmuyor bi’ türlü
en çok da güneş… şaşkın
‘yokmuş!’ mu daha büyük acı
insanlık mı
arama beyhude
ahir zamanda bulunmaz
fıtrat muhtaçlığı
o masun yakınlığı
çün’ çok ağır hayat
kaldırılamaz’a mayalanmış
emanet yük
ruhun üzerinde..
Halis Tamkoç
Author Erik Ağacı Öykü
İlgili İçerikler
KORİDOR Çift sıfır yirmi dokuz Saniyeye bakmadım Hacettepe koridoru, ikinci kat Manyetik tınlaşım görüntü odası Ölgün bir ışık, birkaç solgun yüz...
YARIM AKILLI Mutlak’ı yitirdim Aynalar içindeyim Zamandan oyuldum Geri dönemiyorum Atıldım ötelendim Kimseyi inandıramıyorum Ben kötü biri miyim Aynalar içindeyim Yüzümü kime...