ŞARAP RENGİ BİR AN

Bir şarap rengi mevsimi mutlu olur muyum

Rimbaud dahi şiirinde kaybolmuş

Pantheon ağlaşan menekşeler dolmuş

Verlaine ruh eşine sitemde

 

Son kırlangıç ölene

Son keman susana dek

 

Kalp kırıldı diye insan ölmez

Kalp kırıldı diye insan sevmekten vazgeçmez

 

Bir anda papatyalar açsa

Bir anda bahar gelse

Bir anda değişse her şey

 

Zweig ne dersin

Geçmişe bakan ayın karanlık yüzü

Yaşlanınca mı görülür?

 

Oscar Wilde önce kafası tutuşur insanın değil mi

Önce düşünceler yanar

Sonra yavaş yavaş sözcükler yanar

Yazdıkça kalem yanar

Yandıkça aydınlanır karanlıklar

 

Közü ateş yaparız biz

Körükleriz ateşi biz

Harladıkça ateşi

Pervanelere döneriz biz

 

Milyarlarca ateş böceği oluruz biz

Biz ateş böcekleri bir araya gelince

Dünyaları aydınlatırız biz

 

Biz gündüzleri görünmeyiz

Gece bilinir bizim kıymetimiz

Yazdıkça ateşe döneriz biz

 

Kadim ve bilge kadın

Kimler üzdü seni

Kimler kırdı naif ve ürkek kalbini

 

Biraz daha bekleyelim

Bakarsın Burgazada’dan Sait Faik gelir

Kim bilir

Hayatı hangi hikâyesiyle güzelleştirir

Kim bilir

Belki rakı da getirir

Kim bilir

Belki yanında Orhan Veli’yi de getirir

Yine bir şiir olur yaşamak Kim bilir

 

Arp çalar bize yine genç kızlar

Sarhoş Sappho şiir söyler

Lir çalar yine bize genç delikanlılar

Homeros destanlar anlatır

 

Sabahın sütü akar

Çiğdemin çiçeğinden

Flüt sesi gelir

Bize antik bir esintiden

 

Dolanır ay

Def çalar tapınak güzelleri

Sümer’de bahar şenlikleri

Sirius izdüşümleri

 

Nereden çıktı bu fantastik yüzler

Kim damıttı ironik süzgecinden seni

Antoloji prototipleri

 

Kimi gün ışığında suçları aydınlanır

Kimi akşam karanlığı romantik

Kimi gecelerde daha insancıl

 

Yergide de aynı ustalık

Övgüde de aynı ustalık

 

Şair alçakgönüllüydü bilge deryada

Yeniden küllerinden doğan Zümrüdüanka

 

Gece gözlerin gibi damlıyor içime

Gözlerin ki tek tutunduğum gecelerde

 

Bir şarap rengi mevsimi şimdi mutluyum

Ateşi körüklüyoruz

Şiirler yazıyoruz

Ve şarkılar söylüyoruz…

 

Adil Başoğul