TIK! Kapıyı hızla kapamadı. Temkinli, yanlış anlamalara ihtimal vermeden çekti. Kapı örtüldü: Tık! Belli ki geri gelecekti. Gittiği yer kaçmak istediği bir yer değildi....
ÖLMEK İÇİN YAŞIYORUM!
Günü çoğaltıyor gülüşün
Düşlerime giriyor bahar
Hayata attığım çentik, ömrüm!..
Ölümü mayalıyorum her akşam
Hayallerim bile derme çatma
Akla kara sevişiyor artık!..
Huysuz muyum? Hayta mıyım? Neyim?
Didişip duruyorum gölgemle
Ölmek için yaşıyorum!..
Hızır İrfan Önder