0

YALNIZLIKTAN

Aşk ikliminde emperyalisttir kalp

Kendini sömürür acımaksızın

 

Rüyalarının tiryakisidir uykularım

Uyumak için

Bekleyemem gecenin namusunu yitirişini

Kızar ve konuşmaz benimle gecenin incileri

Gündüzleri aklımda geceye taşıdığımdan yakınır

 

Denize ve martıya hasretken

Denizin ortasında denizi

Martılar kalabalığında martıları özletir

 

Kalmaksızın git

Gelmeksizin kal

Nasılını boş ver mühim değil

Fark eder mi şehrim desem

 

Yalnızlıktan bu renkler bu kalabalığım yalnızlıktan.

 

Turgut Yongacı

 

Leave a Comment

İlgili İçerikler