“soğuk diye yazılır bahar diye okunur martın asabiyeti yalnız bana dokunur” zemherinin koynunda uyansa toprak ana vakitsiz fırtınadan baharı koruyorum bir vaveyla yükselip an düşse coğrafyana bense gönül çölünde sanrılar kuruyorum hasreti yurt edindim orada duruyorum güneşin hükmü biter kirpiğinin neminde gün günü devralırken bulutların deminde doğduğum günden beri aşkın cehenneminde görünen zebaniyi hayıra yoruyorum ..
Read More…