Her gece bir sokakta  Eyüp sabrı duyulur  O yok ve ben yatakta  Bir acayip şey olur O benden de elemli  Yansın geceler yansın  Fer yok yüreğim demli  Biri bana dayansın Tat kalmadı damakta  Duygu nefesim keser  Kapı gıcırdamakta  Belki gelir gülümser Ömer Ekinci Micingirt

Yerde dağılmış beyaz ve kömür rengindeki saç tellerine baktı. Evet, dağılmış saç telleriydi bunlar… İki renk arasında ki kontrast hoşuna gitmişti besbelli. Bu zıtlık, son günlerde yaşadığı karmaşık duyguları ve gelgitleri yansıtıyordu onun için. Hem şimdilik sayılması zor olmayan saç telleri vardı yerde. Ağrıyan sırtını aşağıya doğru eğdi ve tek tek dökülen telleri saymaya başladı. ..
Read More…

Kar yağıyordu. Kalbinin ritmine kapılıp kurtulmuş bir saat düzeninde koşmaya başladı. Yağan karların üzerinde bata çıka ilerliyor, düz yol koşusundan daha fazla efor harcayarak koşuyordu. Küçük yerleşkenin yıkık damlı ve buzdan saçak tutmuş evlerini geçti. Damların altındaki havuca benzeyen bıçak gibi keskin buzlardan başını koruyarak, ağzının artan harareti karşısında sürekli yutkunmayı deneyerek koştu. Yabanıl atlar ..
Read More…

Küçük odamdan erken çıktım. Avluda, annemin ve babamın hep aynı yol üzerinde yürümelerinden oluşan daracık patikada yürüdüm ve ardımdan dış kapıyı kapattıktan sonra, kendimi sokakta buldum. Sokakta benden başka kimse yoktu. Arkama baktım, kimseyi görmedim. Tek bir canlı yoktu sokakta: ne ses, ne seda, ne hayvan, ne sinek, ne sinek vızıltısı, ne koyun kuzu melemesi, ..
Read More…

Çocuklar gibi şendim. Hani kargaya taş atarsın da kocaman kanatlarını açar kuşcağız, gaklar boş bir arazinin ortasında ve küme küme bulutlara karışıp göklere yitip gider ya, işte öyle bir şenlik. Taş mıdır oyunu kazanan yoksa karga mıdır uçtuğu yükseklerde kendine yer arayan? Bırakın oyunu kazanmaya da nedir bu hikâyede çocuğu mutlu kılan? Tam da böyleydim ..
Read More…

O gün yerin altından üzerine doğru yürüyordum. İnsanlar akın akın üzerime geliyordu. Herkesin acelesi vardı. Saatin tik takları yorgundu, yüzlerde umutsuz bir ölüm vardı. Birisini durdurmak ve konuşmak istedim. Tanıyıp tanımamak bazen önemli değil. Böyle diyorum çünkü canım konuşmak istiyor bazen, sadece konuşmak… O gün de öyle olmuştu. Merdivenler yürüyordu ama insanlara emekliyor gibi geliyordu, ..
Read More…

Gitmelerindendi içimdeki korkular Ve Gittin ya Kabus oldu uykular Gün ışığına inat açmıyorum perdeleri Güneşe hasret, menekşeye eziyet Umurumda değil baharın kokusu Rüzgarla gelen çiçek Ya da Şekerleme uykusu Damlarda bağıran martılara ilişiyorum Sütçüye kızacaktım belki de Belki de top oynayan çocuklara Belki de o.. Belki de bu.. Belki de! Belki de! İlaç saatim geçmiş ..
Read More…

Bacaklarımdan şöyle bir tamir geçip, oturduğum yerde görebileceğim bir işe koydular beni: Yeni köprüden geçenleri sayıyorum. Hani ustalıklarını rakamlara dayandırmak hoşlarına gidiyor. Bir manasız hiçten başka bir şey olmayan birkaç rakamlık bir sayı karşısında sarhoş olup çıkıyorlar. Bütün gün, bütün gün, ağzım, sessiz sedasız, bir saat çarkı gibi işliyor, akşamleyin onlara bir sayı zaferi sunabilmek ..
Read More…

Buzdolabı… Adı üstünde olduğu gibi… Buzu çok olmasa da buzdan dolap ya da dolaplı buz… Her evin mutfak ya da kilerinde mutlaka yer alan genellikle beyaz renkte, dikdörtgen biçiminde olan ve yemeklerin, çeşitli gıda maddelerinin, meyve ve sebzelerin bozulmaması için gerekli olan beyaz eşya; ama bizim evdeki buzdolabını ecza dolabı ile eşitlemek gerekiyor. Bizim evin ..
Read More…

Annesi her sabah erkenden kalkmayı alışkanlık haline getirmişti. Biricik kızı için kahvaltı sofrasını özenle kurmaktan haz duyardı. Kızcağız maalesef pazar günleri dışında doğru dürüst kahvaltı yapamıyordu oysa en çok sevdiği öğündü Elif’in. Nar gibi kızarmış ekmekten irice bir parça kopardı Elif. Arasına ince bir dilim beyaz peynir yerleştirdi, birkaç lokmada bitirdi. Mis gibi demli çaydan ..
Read More…