Çocuklar gibi şendim. Hani kargaya taş atarsın da kocaman kanatlarını açar kuşcağız, gaklar boş bir arazinin ortasında ve küme küme bulutlara karışıp göklere yitip gider ya, işte öyle bir şenlik. Taş mıdır oyunu kazanan yoksa karga mıdır uçtuğu yükseklerde kendine yer arayan? Bırakın oyunu kazanmaya da nedir bu hikâyede çocuğu mutlu kılan? Tam da böyleydim ..
Devamını Oku…

O gün yerin altından üzerine doğru yürüyordum. İnsanlar akın akın üzerime geliyordu. Herkesin acelesi vardı. Saatin tik takları yorgundu, yüzlerde umutsuz bir ölüm vardı. Birisini durdurmak ve konuşmak istedim. Tanıyıp tanımamak bazen önemli değil. Böyle diyorum çünkü canım konuşmak istiyor bazen, sadece konuşmak… O gün de öyle olmuştu. Merdivenler yürüyordu ama insanlara emekliyor gibi geliyordu, ..
Devamını Oku…

Gitmelerindendi içimdeki korkular Ve Gittin ya Kabus oldu uykular Gün ışığına inat açmıyorum perdeleri Güneşe hasret, menekşeye eziyet Umurumda değil baharın kokusu Rüzgarla gelen çiçek Ya da Şekerleme uykusu Damlarda bağıran martılara ilişiyorum Sütçüye kızacaktım belki de Belki de top oynayan çocuklara Belki de o.. Belki de bu.. Belki de! Belki de! İlaç saatim geçmiş ..
Devamını Oku…

Bacaklarımdan şöyle bir tamir geçip, oturduğum yerde görebileceğim bir işe koydular beni: Yeni köprüden geçenleri sayıyorum. Hani ustalıklarını rakamlara dayandırmak hoşlarına gidiyor. Bir manasız hiçten başka bir şey olmayan birkaç rakamlık bir sayı karşısında sarhoş olup çıkıyorlar. Bütün gün, bütün gün, ağzım, sessiz sedasız, bir saat çarkı gibi işliyor, akşamleyin onlara bir sayı zaferi sunabilmek ..
Devamını Oku…

Buzdolabı… Adı üstünde olduğu gibi… Buzu çok olmasa da buzdan dolap ya da dolaplı buz… Her evin mutfak ya da kilerinde mutlaka yer alan genellikle beyaz renkte, dikdörtgen biçiminde olan ve yemeklerin, çeşitli gıda maddelerinin, meyve ve sebzelerin bozulmaması için gerekli olan beyaz eşya; ama bizim evdeki buzdolabını ecza dolabı ile eşitlemek gerekiyor. Bizim evin ..
Devamını Oku…

Annesi her sabah erkenden kalkmayı alışkanlık haline getirmişti. Biricik kızı için kahvaltı sofrasını özenle kurmaktan haz duyardı. Kızcağız maalesef pazar günleri dışında doğru dürüst kahvaltı yapamıyordu oysa en çok sevdiği öğündü Elif’in. Nar gibi kızarmış ekmekten irice bir parça kopardı Elif. Arasına ince bir dilim beyaz peynir yerleştirdi, birkaç lokmada bitirdi. Mis gibi demli çaydan ..
Devamını Oku…

Gözüm seni gördü, sana aşina Her sabah güneşi bahar yüzünde Ağır gelir seni bende saklamak Gözüm gider gönül sana aşina   Saçlarımda beyaz ellerde nasır Olmasın damım yeter tek hasır Geçtiğin yollara adımlar basıp Hayaline gider ayak aşina   Manolyanın dalı kaldırımlarda Gövdesini sarmış güle aşina Sevmenin yükü ağırdır elbet Seven sevdiği kula aşina Atilla ..
Devamını Oku…

Yaşamını en mahrem arkadaşından bile saklardı. Biz ki onun bu sırrına edepsizlik arzuhaliyle yanıt verircesine her akşam garsonun veremli kızının karşısında, gecenin ayazında, sokak çocuğunun tam yattığı yerin yanı başında onu geçmişiyle sorgulardık. “Tahi” diye seslenen çoktu bu ucube köşede ona. Bense her daim lakabının anlamını merak eder lakin sıkılgan bu adama sormazdım. Daha çok ..
Devamını Oku…

Dilimde paslı bir yalnızlık tadı Ya da kekremsi tuzu denizlerin Bir ince hıçkırık bir tel boğazımda Kalbimin sızısı bilmem ne kadar derin Bana kalan hiçlik, karanlık,sensizlik Bana kalan sessizlik ve yakıcı gözlerin Orhan Tuncay

Bir otomobilin penceresinden geçiyor Son kullanma tarihi geçmiş zamanlar… Palmiyeler yolcu ediyor, Sıra sıra dizilmiş askerler gibi Saygıyla selâmlayarak yaşanmışlıkları!   Gökyüzü cayır cayır yanıyor, Seyhan gölünde martılar kıpırtısız, Doğduğum, doyduğum, yaşadığım Dünyadaki en güzel yer!   Sevda türküleriyle yıkanmış Seyhan’dan Bereket yüklü Yüreğir’e doğru Yeşille mavinin ufkunda Güneş doğuruyor greyfurtlar! Tatları kaderlerimize benzeyen Acı, ..
Devamını Oku…