Postmodern’e Başını Kaldırmış Bir Ama’ya Dair… Gece ve Karınca kendini tut çağırmasın o düşman gibi yabancı ya da bırak sanki kır kahvesi, içinde gezdirdiğin...
Etiket: Karınca
Postmodern’e Başını Kaldırmış Bir Ama’ya Dair… Gece ve Karınca kendini tut çağırmasın o düşman gibi yabancı ya da bırak sanki kır kahvesi, içinde gezdirdiğin...
çekersin yıl oldu kahrımı… öğütürsün tuz buz midemin bayramlığı ağzıma ilk taktığımda alışana kadar öğürürdüm yer bitirirdin beni… senden öncesi yoktum eriyen mumdum gün...
Koğuşun kapısının açık kalan aralığından muzır çocuk edasıyla içeriye giren soğuk, havayı değiştirmeye başlamıştı. Her sabah yinelenen bir sahneydi bu. Kimi galiz küfürler savurarak...
Bir yokmuş, bir varmış. Bu iş nasıl olur anlamazmış. Bugün kral, yarın hokkabaz çokmuş. Canlılarda bin bir naz. Niyazsa; çok az. Sıkıldık mı...