OLSUN üzülme çocuğum bizden sonra sıra sana gelmeyecek yeneceğiz biz bu zulmü dağlarımızı yine yeşillenecek uğultumuzu duyacak dünya hiç çekinme içi boş görüntüler...
Bir İstanbul rüzgârı esmekte dar sokakta
Hüzünler pencerede dertler arka sokakta
Başucumda bekleyen karabasan kâbusu
Şeytanın süngüsü mü köşelerde, bucakta?
Eskilere götürür her yağmurun damlası
Nedendir acı verir sevgiliyi anması
Pencereler karanlık sokak ışıklarında
Tek verdiği aydınlık zaman âşıklarında
Rahatlatıyor beni kulağımda gülüşün
Bu soğuk sokaklarda hayale örtünüşüm
Bırak ben alışkınım bu rüzgârın sesine
Bir gün takılıp gider kaderim ensesine.
Atilla Tuncer
Author Erik Ağacı Öykü
İlgili İçerikler
KIRMIZI PAZARTESİ’DEN SONRA Her şeyin bir rengi olduğu gibi günlerin de renkleri var. Günlerimiz karası, beyazı, mavisi, laciverdi, yeşili, neftisi ile boy gösterirler ömürlerimizde....
ŞİMDİ HESAPLAŞMA VAKTİ Kime “Hiç tokat yedin mi?” diye sorulsa, vereceği bir cevap muhakkak vardır. Benimse cevabım onlarca… On üç yaşında, babamın “Gör de...