0

Bir konuştum,

Arka bahçelerinde havalandı kuşlar,

Somali’de bir çocuğun adı açlıktan ayrı yazılıyordu,

Kaç saattir beklediğimi sorduğumda,

Yas, kağıt içinde kırklara karışıyordu…

Ben yalnızım dedim,

Zulasında pusu kurduğum ölüme

Daha unutulmak kadar uzunca bir sözcükle tanışmamıştım

Her vakit kandırdığım bir güz mevsimini

Neresinden öperek uyandırdım?

Senin eşiklerinde korku nöbet bekliyordu

Bağışla…

Köprü altlarını kesmiştik,

Anneler ağlamasın diye…

Bu çığlık,figan bir kıyamet ertesinden kaldı bana

Bildim…

Az sonra göçen tüm kelimelerim

Duyasıya unutuldular…

Bir sustum,

Arka bahçelerinde ölüverdi kuşlar…

Birsel Alver Yazıcı

Leave a Comment

İlgili İçerikler