OKYANUS VE BEN Okyanusta bir damlayım ben Sırlar âleminde bir sır Zaman zaman yalnızlığı bir borç bilir, Sıkıntıyı yüreğe hapsederim. Kalbin kapısına tıklatılan iki...
Bir hayvan gibi soluyup
Bir hayvan gibi saklayarak azı dişlerimde cesareti
Henüz dumanı bile soğumamış
Geçip giden gemilerin boşluklarında bir keder gibi:
“Bu deniz neden yaralıdır?”, diyorum.
Derinden bir ses yetişiyor kulağıma ;
“Hiç hor görmedim ben bu gidenleri” diyor
“Göğsümdeki şu yarık, şu derin çizgi şakaklarımda
Ve elbette siz, eey kıyılarımda sebepsiz ağlayanlar
Gidenlerin emanetisiniz bana…”
Burak Nefesoğlu