SEVDA TÜRKÜSÜ her karış toprağında ne çok gözyaşı ne çok kan kokusu nice kadim aşkın anısı nice çile çiçeğinin gölgesi ey bahtı kara Anadolu...
Ölüm gibi
Üstüme çöküyor akşam!
Bende hiç bitmeyen zaman
Sende ne çabuk bitiyor…
Sinemi hüzün sardı
Ne mutluluk kaldı ne ümit
Ben metruk bir istasyonum
Sen y/etkin…
İsteme benden, isteme!
Gün görmemiş sevdamı!
Ben Arafat’a vurgunum
Sen Olimpos’a vurgunsun!..
Hayat hiç adil değil
Kimini güldürür kimini ağlatır!
Ben ikna odalarında solmuş gülüm
Sen gülistanda ötmüş bülbülsün…
Hızır İrfan Önder
Author Erik Ağacı Öykü
İlgili İçerikler
ÜŞÜMÜŞ BİR SOKAK Yere düşen karların Üşüttüğü bir sokak Ve sokağın Orta yerinde Yine üşümüş siyah bir kedi Belki siyahlığından girmiştir Bu şiirin içine...
