TUZ AĞACI kırık vazonun ışığı vuruyor, tenine mevsim kışa hazırlanıyor yaprakları dökük ağaçların geceleri uyumak için susuyorum hep bakışlarımı kesiyor kuş sesleri ve...
Ölüm gibi
Üstüme çöküyor akşam!
Bende hiç bitmeyen zaman
Sende ne çabuk bitiyor…
Sinemi hüzün sardı
Ne mutluluk kaldı ne ümit
Ben metruk bir istasyonum
Sen y/etkin…
İsteme benden, isteme!
Gün görmemiş sevdamı!
Ben Arafat’a vurgunum
Sen Olimpos’a vurgunsun!..
Hayat hiç adil değil
Kimini güldürür kimini ağlatır!
Ben ikna odalarında solmuş gülüm
Sen gülistanda ötmüş bülbülsün…
Hızır İrfan Önder
