0

Hatırlatmak istedim sadece

Bir akşama boğulmaya gidiyor herkes
Kendi derinliğinde başkasının izi
Kavgayla soğuyan bir bıçak
Kesiyor nefesten nefesi

Cümlenin içinde yarım kalan çaba
Bitiriyor çocukluk coşkusunu bile
Çehresiz bir bulut gibi çökmüş akşam
Kuşların gümüş kanatlarına

Suskunluğun gölgesinde yitip gitmiş
Bir baharın rahminde saklanıyor
Kışları törpüleyen hayal
Günlerin bir ah’tan başka dili yok

Kekre bir gülüşü çiziyor şimdi
Göğün sınırlarını karşılayan rüzgâr
Neler doldurmuş kör talihi sineye
Kapanmaz yaraya yerini sormadan

Aynada öpüşü çatlayan kadın
Sızlayan gölgen akıp gidiyor
Kuytuda yağmura bulanan istasyonlarda
Yanımda yoksun soğuyor zaman

Katıldım ben de bu çağın gidişine
Maziyi sen diye hatırladım

Rıdvan Yıldız

Leave a Comment

İlgili İçerikler