DOLMAYAN DOLMUŞ çığırtkan bir rüzgâr kök söktürüyor göğümüzün bahçe kapısına ezberinde belli ki hâlâ zemherinin nedamet ezgisi, paralayıp gönül penceremizin pervazını pervasızca saldırıyor bu...
Etiket: yolcu
Başlarken ıssız boşluk Her yer toz duman Hayatın başlangıcı Kurulan ilk istasyon Gürültülü kalabalıklar vurdum duymaz Oynaşır çocuklar şen şakrak Canlanır o anda bu...
Bardakta içilmeyi bekleyen çay Bir kedi sevilmek isteyen Bir kitap okunması gereken Geç kalınmışlarla dolu hayat Yetişememekle, koşturmayla Kırık dökük bir yalnızlık Bir kapı...
Hatırlatmak istedim sadece Bir akşama boğulmaya gidiyor herkes Kendi derinliğinde başkasının izi Kavgayla soğuyan bir bıçak Kesiyor nefesten nefesi Cümlenin içinde yarım kalan çaba...