ORHAN DEĞİRMENCİ Postacının elime tutuşturduğu zarfa daldım gittim. Kapı aralıktı, öyle kalakalmıştım. Bir süre sonra kendime gelip kapıyı kapattım, içeri geçtim. Zarfın içini az...
Gün gelir deli gibi bize koşasım gelir
iyot kokusu çeker beni o tenha yere
kumdan karşılıklı kalelerimizi bulma ümidiyle
beni silmiş seni silmiş mavi çığ ah zamanın izniyle
gün gelir martılardan haberini beklerim
nicedir varlığından yoksun yüreğim
diş geçiremem ayrılığa müşkül hallerim
dibi delik geceden gün huzmesi sızarken
kesiştirmez yolumuzu bir tesadüf ona kızarım
gün gelir bir vapurun ardındaki iz hatırlatır
mangal dibi kor tortusu kül hatırlatır
bazen lirik bu şiirden kopuk şu satır!
isyanı orantısız dil hatırlatır
gün gelir sen gelmezsin ona söverim
Mehmet Şirin Aydemir