Nerde kaldı bu otobüs? Daha demin aklımdaydı Yollar, ışıklar, tepe lambaları Boş koltuklar Osman Akyol
Etiket: Yol
Gülün bahçesinde ahlat ağacı dökülmüş çiçeği çorak yamacı ne gözden düşersin ne de baş tacı ömrünü bitiren zaman seçer mi Gülün bahçesinde bir derin...
İnansam güçlü olacağım çocuğun derdini mayalayan dünya da Şekerleri yere düştükten sonra tek ilâhla tanıştığını öğrenen boğuk kalan yüzlerini Paslanan parmaklıklara en çok benzeyen...
Nedir kuşların bu telaşı vakit sanki kıyamet kim örseledi bu sabah güneşi neden böyle boynu bükük günebakan çiçeklerinin temmuza ne kaldı ki şurada dingin...
Son günlerde kafam bir hayli dağınık. Çoğu zaman günleri karıştırdığım bile oluyor. Bayılarak yediğim yemekleri eskisi kadar aramıyorum artık. Depresif portreler çiziyorum ruh dünyamın...
Asfalt yolun solundaki açıklıktan, kum zemine kırdı direksiyonu. Hızını düşürüp park için dikilmiş ‘’T’’ şeklindeki çubuklara yanaştı. Kalın tekerlerinden havalanan toz, tırın gövdesini sarmıştı....
Kalk borusu üflendiğinde Hapis bedenlerinden azad ruhlar toplansalar Toplanıp dağılsalar Dağılıp arasalar Dünlerde, yarınlarda, Uzaklarda, çok uzaklarda, Ve şehirlerden ve denizlerden ötede Elbette bulacaklar...
Aceleyle ayakkabılarımı giydim. Yine işe geç kalacaktım. Asansörün düğmesine bastım, ama o ne? ‘Hizmet dışı’ yazısı gözüme alay eder gibi çarpıyordu. ‘Hadi bakalım, altı...
7 Nisan 2020
Otobüste tam da karşımda oturuyordu. Kirli elleriyle belki de en çok kirli vicdanıyla karşıma çıkmıştı. Vicdan muhasebesini henüz tamamlayamamış oluşu sürekli oynaşan göz...
Son günlerde içimde bir sıkıntı vardı. Canım hiç bir şey yapmak istemiyordu. Belki de yapacak hiçbir şey bulamıyordum. Çoktandır dengesi bozuk bir...