TUZ AĞACI kırık vazonun ışığı vuruyor, tenine mevsim kışa hazırlanıyor yaprakları dökük ağaçların geceleri uyumak için susuyorum hep bakışlarımı kesiyor kuş sesleri ve...
İlkbaharda doğduk
Yazın sıcağında kavrulduk
Sonbaharda döktük yapraklarımızı
Kışın yüreğimize yağmurlar yağdı
Her mevsimi yaşadık biz beden kafesinde
Ve bir gün ilkbahar yine geldiğinde
Veda ediyor olacağız bu şehre
Baharın çiçekleri içinde
Gökyüzünün en güzel maviliğinde
Yağmurun ardındaki toprağın kokusunda
İsmimizi yazıp yalnız ardınca
Elveda diyeceğiz dostlara…
Kerime Bistami
Author Erik Ağacı Öykü
İlgili İçerikler
KORİDOR Çift sıfır yirmi dokuz Saniyeye bakmadım Hacettepe koridoru, ikinci kat Manyetik tınlaşım görüntü odası Ölgün bir ışık, birkaç solgun yüz...
YARIM AKILLI Mutlak’ı yitirdim Aynalar içindeyim Zamandan oyuldum Geri dönemiyorum Atıldım ötelendim Kimseyi inandıramıyorum Ben kötü biri miyim Aynalar içindeyim Yüzümü kime...