TIK! Kapıyı hızla kapamadı. Temkinli, yanlış anlamalara ihtimal vermeden çekti. Kapı örtüldü: Tık! Belli ki geri gelecekti. Gittiği yer kaçmak istediği bir yer değildi....
İçimdeki obruk öylesine derindi ki yalnızca hislerimi öldürmekle kalmadım. Öldürdüklerimi boşluğa itmeye önce kendimden başladım.
Elmas Tunç
Author Erik Ağacı Öykü
İlgili İçerikler
CEVAPSIZ SORU Evinin eşyaları gibiydi hayatı… Hepsi farklı bir yerlerden farklı zamanlarda alınmış uyumsuz renklerden, desenlerden oluşan. Zorla yan yana getirilmiş, kimisi yeni kimisi...
