GÜN IŞIĞI

Hep aynı hikâyede anlatılan bir hiç değilim

Umurumda değil akrebin görünmeyen öfkesi

Orada, ona cehennemine gitme zamanı dedim

Tetiği çekmeden önce

Uzun sürmüş yanardağ patlaması sustu

 

Gözyaşı dökülmedi hiç

 

Ben, orada, martılara seslendim

Düş evreninde değilsiniz dedim

Kapısı ve penceresi olmayan odalarda yaşayan

Son zalimi öldürdüm yer kabuğu üzerindeki

Mahpusluğunuz bitti, özgürce uçabilirsiniz

 

Kimse geriye dönüp bakmadı hiç

 

Hasan Çelikkol