SAADET SAATLERİ GERİ GELİYOR

savruldum akıntıyla Marmara’dan
gelinen bir noktadan sonra yaşadığım rol iflası
maviyi kucaklıyorum denizde, gökyüzünde
Ege’nin koylarında kaybolmuşken benliğim
sevişiyorum yıldızlar ve dolunayla

alnıma konuyor gece kuşları
ruh ötesi bir kimlik var içimde
düş gezginiyim maceraya çıkmış
ebruli bir tablo canlanan gözlerimde
susuyorum dilimle bedenimle

asma çardaklı evin birinci balkonunda
yalıyor tenimi ve ruhumu meltem
mutluluk kıvılcımı vuruyor yüzüme
ruhum yükseliyor semaya
sonsuzluğa uzanıyor sanki gece

arzularım tutkuya dönüştüğünde
içimdeki duygular dörtnala…
nedensiz sunular hep evet oldu
çözülürken dizlerimin bağı
sevişir akrep yelkovan

aşktı adın gecelere sığmayan
reçinesi alındıkça ballanan
yoktu etkileşimlerin mesafesi
olurdum her an deli divane
akar suyu pınarımın

adını anıyorum düşlerimde
takatim kalmıyor hayal edince
rehavetin kaplıyor tüm benliğimi
ebeleniyorum rüyalarımda
saadet saatleri geri geliyor

Cemal Karsavran