OLMAYIŞLAR

Nice tebessümler erittin ateşte

Teraziler tartmaz oldu yalnızlığı

Çıkarcı makamlar

Ve sahteliğin anaforunda

Savrulup durdu zaman.

Filiz filiz umutlar ektin düşüncelere

Gerçekliğin duvarı yıkılmazmış, öğrendin

Denedin yine sebepsizce

Uzun yolculukların daha başında

Geriye bakanlardan oldun

Çağıran bir söz

Kal diyen bir bakış

Boşluğu dolduran bir varlık aradın

Olmadı.

Sövmelere karıştı yokluk

Ve olmayışlar…

O devasa olmayışlar, un ufak olup

Hiçliğe karıştı gözlerinin önünde.

Enver Karahan