ORHAN DEĞİRMENCİ Postacının elime tutuşturduğu zarfa daldım gittim. Kapı aralıktı, öyle kalakalmıştım. Bir süre sonra kendime gelip kapıyı kapattım, içeri geçtim. Zarfın içini az...
BEKLEYENLER ÜZERİNE
Ruhumun varmak dilediği yerlerden habersiz
Öylece dinliyor beni bütün diyarlar, memleketler
Ve hatta koca kâinat
Sessiz sitemimden usanmamış
Bekliyor…
Hepimizin payına düşerken
Acının…Yalnızlığın bu esrarı
Paylaşılmazlıkları götürüyor bizi
Görünmeyene
O’nu sevdikçe korktuğumuz
Korktukça… Bildiğimize doğru
Derinlere kaçamak kaçamak sızsa bile
Gel-gitlerimiz
Sonu yok kahroluş ve tükenişin
Bekliyoruz…
Bana tanıdık gelir
Bozkırı kaplayan endişe
Gece; denizin gövdesinde oynaşan
O güvenilmez, gıdıklayıcı hürriyet ve neşe,
Rüzgarların getirdiği kokular, topraktaki ürperme.
Sanki hepsini biliyorum…Şu, geçmişte yaşamadıklarımı,
Şimdi yaşamıyor olduklarımı da
Beklemeyi unutmadığım
O anı hatırladıkça…
Var ki içimizde hep beklesek de ertelenen bir ‘mutlu’
Sancı sancı umutlu bırakırken bizi
Dilediği yere götürüyor ruhumuzu.
Halis Tamkoç