ŞEHİRDEN ÇIKIŞ

Biz hepimiz bir elastik ruhun içine gizlenmiş

O zamanda

Buradaki zamanı sırtından taşımaktan yorulmuş

duvarlar

Eskiden kalan saman kağıdına yazılan nefessiz

romanlar

İnsanları uyutup kendisi şehirler gezen sokaklar

Şehvetin temaşa etmeye alışmış dolunay

Sen bunları asla hatıralarına ekmemiştin

Şimdilerde

Sokakta ağlayarak satılan çiçek

Sarhoşlukta sevilen sen

Benim gözlerimde kaybolmakta birisi

Sen onu efsane gibi hatıralarına yerleştir

Gelecek zamanda

Cam şişeye konulacak yürek

Kapılarını sıkı sıkıya kapamak isteyen uçsuz bucaksız

gül bahçesi

Dünyayı gözetleyen taş ayna

Senin düğün hediyen olur

Ters bir zamanda

Sen büyük kanatlarını dünyaya yayarsın

Ben senin için bu şehirden çıkıyorum.

Mutallip Saydulla