ORHAN DEĞİRMENCİ Postacının elime tutuşturduğu zarfa daldım gittim. Kapı aralıktı, öyle kalakalmıştım. Bir süre sonra kendime gelip kapıyı kapattım, içeri geçtim. Zarfın içini az...
GURURLU VE MAHZUN…
Ah benim gururlu ve kimsesiz yurdum
Biz seninle çocuk sevinçleri toplardık
Gelinciklerin çiğ damlalarında koşardık
Askerden gelen babaların müjdesi vardı dillerimizde
Güneşi kızıl bir gül gibi saklardık mendilimizde
Ah benim mahzun ve ezilmiş halkım
Biz sizinle savaşta kaybettik
Ve kayıp çocuklarımızın mavisini bulurduk denizimizde
Kum falında kaybettik
Kader adreslerini biz sizinle
Dağlarda kar
Kuşlar daha uzağa uçuyorlar
Daha da uzağa
Bir ezidi recm tuzağında
Biri satılıyor pazarda
Birinin boynu vurulmuş kan gölü meydanda
Şamaş güneşi batırıyordu kutsal kıtalarda
Ah benim gururlu ve kimsesiz yurdum
Ah benim mahzun ve ezilmiş halkım
Biz yine kaldık acılarda…
Adil Başoğul
Author Erik Ağacı Öykü
İlgili İçerikler
UZUN BİR ZAMAN ATLAMASINDAN SONRA Yirmi beş yıl önce yazdığım bir şiir düştü aklıma Yosun yeşili gözlerinde ışıltılar eksilmesin demiştim Senin için, öyle ya...
EYLEMSİZLİK KARARI Nedamet dolu mahzeni kalbimin bitimsiz bir yangındır şimdi dilimin kıyılarını kavurur o günahkar sözcükler kırdım eylemsizlik kararını yazan kalemi bu ömrü...