GECEYE GİRİŞ Eğer sessiz ve korkunç olsa da daim En güzel şeyler gizlenir içine Benim sevdiğim her şey Hem de benim sevdiğim kadın...
DENİZ YANIMDI
Deniz yanımdı
İkinciliksiz zamanlarda
Beyaz, kahırlı bir dumandı diğerinin dudaklarında
Bende sebat, bende sabırdı
Deniz yanımdı
Çekti dudaklarımdan yaşamımı
Akıp giderken ruhum uyanışlarımdan
Maviliğinin altında cesetler vuruyordu kıyıya
Kâbus artığı tüm bunlar
Tüm diğerleri gibi
Kimsesiz bir uçurtma gibi süzülüyorsun boşlukta
İpleri çoktan kopmuş
Düşüyorsun
Peşinden koşup ağaç dallarından indirmiyor kimse
Üstü başı kirli
Yırtık elbiseleriyle oyundan dönen
Ürkekçe, evin kapısından gizlice giren bir çocuk gibi
Suçlu gözlerle bakıyorsun aynada kendine
Kendi azarından ve nazarından korkak
Deniz yanımdı
Suluboya canlı bir resim gibiydi her şey
Biraz bulanık
Biraz gerçek
Turgut Yongacı