İVEDİ DERDİMİZ SİVİLCELERİMİZ

Biz yatılı okul talebeleri

Çokça yoksul, biraz ezik, avlanılmaya müsait

Oldukça vatanseverdik veya yurtsever

İkisi birden olamıyorduk

Kızlarına tutuluyorduk sınıfımızın

Halkı veya milleti düşünmekten fırsat buldukça

Gündüzlü beş kıza yazılan yatılı kırk erkek

Bir de İngilizce öğretmenimize

Her zaman değil, arada bir bakıyorduk kızlara

İvedi derdimiz yüz belâsı sivilcelerimiz

En çok vatanı veya yurdu kurtarıyorduk

Çünkü biz kurtarmazsak kurtulamazdı

Davaya da yeter ateşimiz, aşka da

Ne de olsa yeni başlıyorduk sakal tıraşı olmaya

Kız dalaşı diye geçiyordu siyaset kavgaları

Karakol tutanaklarına

Tamirci çırağıyla körükleniyordu kanımız

Çırpınıyordu Karadeniz damarlarımızda

Kurşun eritmeye çağrılıydık ve güneşin zaptına

Kırk birinci çeri olmak da güzeldi

Onlar, bunlar, şunlar ayrımında

Karşıtlara yasak her şey, yansızlara bile

Halkın ve milletin çocukları birbirlerini harcıyorlardı

Yurdun ve vatanın anaları dövünüyorlardı

Bir sürü tek yol, her yolun başka tek yolları

Beğenmeyene Türkçe sözlü hafif müzik

Doğruları vardı herkesin ve yanlışları

Çağ tanığımdır, insan yanılır.

Erdal Noyan