EYLÜL “Tamam, geliyorum.” diye kapattı telefonu. Vestiyerden mont geçirdi sırtına. Ne saçına baktı ne başına. Üstünde alelade bir kazak, altında mavi bir kot pantolon…...
KASİDE-İ GÜVERCİN…
Kaç çağı doldurup koynuma acımı sakladım
Sana bir tutam teselliyi gökyüzüyle yolladım
Son gökyüzümdü bu giderken bende kalmasın
Son demdir göğsümde bu güvercinler öldü anladım
Bitti rüzgârların bozuk düzeni kırıldı kaç kere kalbim
Bilinmeyen ne varsa birazını ben tamamladım
Böyle sürsün diye ışıması hayatın
Bütün güvercinleri gökyüzünde sakladım
Ey çilekeş Adil kim tadına varmış ki yaşamanın
El değmemiş bir zamanı güvercinlere ısmarladım…
Adil Başoğul
